Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου 2011

Αυθεντικότητα



Αυθεντικότητα. Σπάνιο πράγμα. Πολύ σπάνιο. Χαίρομαι όταν βλέπω ανθρώπους που δείχνουν σταγόνες αυθεντικότητας.

Κάτι ήτανε απαγορευμένο και μετά έγινε επανάσταση και έγινε ο κόσμος δεκτικός απέναντι σε αυτό. Αλλά τις περισσότερες φορές αυτή η δεκτικότητα ήταν μόδα, ήταν κοινωνική αντιγραφή (social copy meme machine) και μετά όλοι το παίζανε εναλακτικοί και ανοιχτόμυαλοι και δεκτικοί. Και έπειτα εμφανίστηκε κάτι άλλο που δεν το είχε ξαναδει ο κόσμος και έτσι ο κόσμος το πολεμούσε. Και ο κύκλος συνεχίστηκε. Και ο τάχα μου ανοιχτόμυαλος δεν είναι να σου πω ούτε ανοιχτόμυαλος ούτε κλειστόμυαλος. Είναι αυτό που ονομάζω κοινωνική μηχανή μίμ (social meme copy machine). Δεν υπάρχει πραγματική σφαιρική συνείδηση. Σπάνια. Ίσως οι άνθρωποι να έχουν ψυχές, ίσως και να υπάρχει αυτό και να κρύβεται και να μην είναι μόνο προνόμοιο των ευαίσθητων ψυχών, απλώς τις περισσότερες φορές αναλαμβάνει το πρωτόγονο κομμάτι του εγκεφάλου και γίνεται social casual talk copy meme machine. Καταλαβαίνεις τι εννοώ;

Είμαστε όλοι αυτό. Απλώς κάποιους τους καταλαμβάνει περισσότερο (και δουλεύει, αφού είσαι δημοφιλής στα κοινωνικά, γιατί να σκεφτείς όταν αρκεί να κάνεις copy-paste κοινές απόψεις αντί να σκεφτείς κάτι από μόνος σου;) ίσως για κάποιο λόγο αυτό το copy machine να δυσλειτουργεί σε κάποιους άλλους (όπως ο γράφων) ή έστω κάτι άλλο πιο ισχυρό να το προλαβαίνει. Αλλά όλοι λίγο πολύ είμαστε copy machines σαν κοινωνικά όντα, μην το ξεχνάτε. Αλλά τουλάχιστον κάποιοι από εμάς το έχουν καταλάβει. Ίσως και να τους ενοχλεί γιατί δεν τα πήγαιναν καλά με τα κοινωνικά τα ψευτόκάζουαλ τολκ.

Anyway, το θέμα εδώ είναι η αυθεντικότητα. Η αυθεντικότητα του εαυτού σου κρύβεται στον κόσμο. Πως θα καταλάβεις, σύμφωνα με τα προηγούμενα (απαγορευμένα που έγιναν μόδες και έχασαν την αυθεντικότητα τους) π.χ. αν κάποιος είναι άθεος το αν είναι αυθεντικός η το κάνει επειδή ακολούθησε την εκάστοτε κοινωνική μόδα; Στο μέλλον το να πιστεύεις θα είναι extreme ας πούμε. Τα ίδια θα ισχούσαν και για τις θρησκίες. Ο αυθεντικός χριστιανός και ο χριστιανός μόδα. Κλπ..

Αλλά ας πάμε στα καθημερινά. Κρυβόμαστε, προσπαθούμε να είμαστε νορμαλ. Όταν έχει καρναβάλια πάνε όλοι και ντύνονται, ευκαιρία να είναι κάτι διαφορετικό και αυτό να δικαιολογείται. Άμα όμως εγώ βγω ντυμένος σαν μπάτμαν μια μέρα καθημερινή θα με περάσουν όλοι σαν τρελό. Δες το ίντερνετ, στην αρχή λες ωραία, βλέπουμε όλοι την τρέλα του καθένα και ξαφνικά ο κόσμος αλλάζει. Δεν ασχολούμαστε με το αν κάποιος δεν είναι νορμάλ αφού βλέπουμε πόσοι τρελοί υπάρχουν στο ίντερνετ. Και χαιρόμαστε μέσα μας γιατί βρίσκουμε αφορμές να κάνουμε τρέλες. Λέμε, χαχα θα κάνω πλάνκινγκ και δεν θα με περνάνε για καθυστεριμένο πια, αφού είναι μόδα στο ίντερνετ. Φυσικά αν έκανες πλάνκινγκ πριν το πλάνκινγκ μπορεί και να σε περνούσαν για ηλήθιο. Και θα ήσουν ο πρώτος αυθεντικός, αυτός που ανακάλυψε το πλάνκινγκ για να το κάνουν μόδα οι υπόλοιποι.

Θα δεις τον κόσμο δηλαδή να μιλάει για όλα αυτά, να χαίρεται για τις τρέλες στο ίντερνετ, να χαίρεται για τα καρναβάλια αλλά την επόμενη μέρα να κρίνει κόσμο και κοσμάκη. "Πως είναι έτσι αυτός; Γιατί δεν είναι σαν τους άλλους; Γιατί ασχολείται με αυτά τα άχρηστα πράγματα; Γιατί δεν είσαι νορμάλ σαν τους υπόλοιπους;". Τουλάχιστον δεν το ακους σήμερα και πολύ αλλά είναι το γενικό social consceus (Πως γράφεται; Μου το κοκκινίζει!).

Και φτάνω ας πούμε στο φίλο μου το SotSoft. Κλασικός αυθεντικός! Σε όλα του!!! Θα σε εκπλήσει πάντα. Και λες ώρες ώρες πως τελικά πρέπει να είσαι τρελαμένος σαν το SotSoft για να είσαι αυθεντικός. Πρέπει να ζεις στην έρημο του πραγματικού (μια ατάκα που είχα διαβάσει κάπου). Εγώ δεν είμαι αυθεντικός, ούτε ημιαυθεντικός. Κρύβω πολλά που θα έκανα σε κόσμο, καμιά φορά κάνα τα απλά που δεν πολυπειράζουν, κλείνομαι στον εαυτό μου και γκρινιάζω συνέχεια για την νορμάλιτυ. Αυτό όμως που θέλω να πω είναι πως δεν είμαι αυθεντικός γιατί δεν είμαι τόσο τρελός όσο ο Sotsoft (αν και ο ίδιος πιστεύει το αντίθετο, πως είμαι πιο τρελός από τον ίδιο και ίσως και να έχει δίκιο με την σκέψη που θα πω παρακάτω) αλλά τελικά ανακαλύπτω πως είμαι τρελότερος και πως όλος ο ανθρώπινος πολιτισμός είναι τρελότερος από τους αυθεντικούς ανθρώπους του ψυχιατρίου.

ΝΑΙ!!! Ο κόσμος είναι τρελός. Και συκεκριμένα είναι σχιζοφρενής. Την ημέρα είναι καθωςπρέπει, την νύχτα γίνεται μίστερ χάϊντ. Για αυτό μας αρέσουν τα καρναβάλια και οι αλητίες του ίντερνετ, γιατί θέλουμε να εκφράσουμε αυτό που κρύβουμε μέσα μας και δεν μπορούμε να το εκφράσουμε καθημερινά. Ναι κυρίες και κύριοι, η συντρηπτική πλειοψηφία του κόσμου είναι πιο τρελή από τον Sotsoft. Γιατί δεν είναι αυθεντικοί. Γιατί κρύβουν τον πραγματικό τους εαυτό. Οι τρελοί είναι νορμάλ και οι νορμάλ είναι τρελοί.

Κάποτε έλεγα σαν αστείο πως είμαι ο πιο νορμάλ άνθρωπος του κόσμου. Αφού καταλαβαίνω ποιός είμαι. Δεν ακολουθώ την κοινωνική μημητική μηχανή. Αλλά γιατί λείπουν οι μηχανισμοί ή ξεπετάγεται ένα μηχανισμός που με κάνει να προλαβαίνω να σκεφτώ πριν λειτουργίσει το κατώτερο κομμάτι του εγκεφάλου μου. Αυτός με κάνει να φοβάμαι και να τα σκέφτομαι. Και έτσι σκέφτομαι αν θα κοπιάρω και αν με καταλαβαίνουν και πως νοιώθω όταν οι άλλοι έχουν μπει σε αυτόματο έλεγχο και δεν τα σκέφτονται όλα αυτά (εκτός από αυτούς που προσπειούνται).

ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΤΡΕΛΟΙ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΣ!!!



p.s. Ο κόσμος θέλει στίγματα αυθεντικότητας. Να θυμηθεί το πραγματικό. Στην έρημο..


p.p.s. Ένα μικρό edit for the whole sense (for great justice): Τι πρέπει να κάνεις για να γίνεις πιο αυθεντικός; Τίποτα! Ίσως είναι αυτό το κλασικό be yourself που το λένε οι γκόμενες και μετά κοιτάνε την κυρά μαρικά και σχολιάζουν το πως ντύνεται. Αλλά έχει νόημα. Εγώ θα πρόσθετα, γνώρισε τον εαυτό σου (και αυτό δεν γίνεται ξαφνικά αλλά συνέχεια γνωρίζεις πτυχές του) και προχώρα με αυτά που έχεις. Anyway, π.χ. το να γινόμασταν όλοι τρελοί σαν τον Sotsoft ή να βγαίναμε ντυμένοι σαν μπάτμαν (αν και θα είχα πλάκα) δεν θα σε κάνει αυθεντικό. Θα σε κάνει το να νοιώσεις ποιός είσαι και γιατί υπάρχει κάτι στο κοινωνικό που μας μπλοκάρει από το να δείξουμε πτυχές του εαυτόυ μας και λειτουργούμε με περιορισμένους τρόπους. Μην το κάνετε μόδα! Μπορεί κάποιος από εσάς να κάνει πράγματα που θεωρούνται "νορμάλ" αλλά να είναι ένας από τους λίγους αυθεντικούς νορμάλ, δηλαδή που τυχαίνει τα περισσότερα πράγματα που του αρέσουν να μην ξεφεύγουν από αυτά που είναι αποδεκτά από τον κόσμο. Αν έρθεις εσύ και μου πεις "Optimouse, κάνεις μεγάλο λάθος" θα είσαι αυθεντικός αν πραγματικά το πιστεύεις αυτό και το νοιώθεις. Αν πάλι πεις "Optimouse, κάνεις μεγάλο σωστό (doh)" και το πιστεύεις, δεν το είπες για να ακουστεί καλά, τότε πάλι θα είσαι αυθεντικός. Τώρα άμα κάνω μεγάλο λάθος αυτό θα είναι άλλη υπόθεση για περαιτέρω συζήτηση αλλά τουλάχιστον εσύ θα είσαι αυθεντικός. Πιστεύω πως η αυθεντικότητα νοιώθει την διαφορετικότητα. Δεν περνάει από το ένα στρατόπεδο στο άλλο αλλά προσπαθεί να νοιώσει τους ανθρώπους και τον κόσμο για αυτά που είναι.