Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου 2013

Κονγκράτσιονς



"Δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δεν θέλω" σου απαντάει αυτός που επιμένει γιατί δεν κάνεις αυτό που πρέπει οπωσδήποτε να κάνεις. Ενώ θεωρεί ότι θα έπρεπε να το έχεις κάνει ήδη. Αν υπάρχει το δε θέλω τότε γιατί δεν το σταμάταμε εδώ; Θα σε πρήζω πως πρέπει να το κάνεις αλλά δεν μπορείς να δικαιολογηθείς πως αδυνατείς να το κάνεις αλλά η πραγματικότητα είναι πως δεν θέλεις. Αφού δεν θέλω και το ξέρεις γιατί με ζαλίζεις με αυτά; Χαζαμάρες!

Δικαιολογίες. Προσπαθείς να εξηγήσεις τις αδυναμίες σου, να τις καταλάβεις και σκέφτεσαι ότι ο οποιοσδήποτε θα έλεγε πως αυτά είναι δικαιολογίες για να αποφύγεις να κάνεις κάτι. Μα πως είναι δικαιολογίες; Δικαιολογία θα ήταν αν κάτι ήταν πολύ απλό να το κάνεις, δεν είχες πρόβλημα, αλλά βρίσκεις λόγο να μην το κάνεις και ας μπορείς και δεν έχεις πρόβλημα με αυτό. Δικαιολογία θα ήταν αν βαριόσουνα να κάνεις μια δουλειά και αντί να πεις πως βαριέσαι, λες πως δεν την κάνεις γιατί δεν προλαβαίνεις και έχεις κάτι άλλο, ενώ απλά βαριέσαι και δεν θες να το πεις. Δικαιολογία θα ήταν να κρύβεις τον πραγματικό λόγο γιατί δεν κάνεις κάποια πράγματα και όχι να προσπαθείς να τα εξηγήσεις. Θα έλεγε κανείς ότι ίσως προσπαθείς να το κουράσεις στην ανάλυση ώστε να περάσει ο χρόνος και να αποφύγεις να το κάνεις. Όπως τώρα ας πούμε, τα πολλά λόγια ακούγονται σαν δικαιολογίες. Ουσιαστικά προσπαθείς να βγεις από τον λαβύρινθο των σκέψεων σου. Να καλμάρεις τους φόβους σου. Να νοιώσεις πιο έτοιμος. Να τα λογικοποιήσεις μπας και βρεις κουράγιο. Αλλά προσπαθείς και ή κακή έννοια της δικαιολογίας δεν σε τιμά.

Χρειαζόμαστε καινούριο λεξιλόγιο. Καινούρια νοήση πραγμάτων. Όσο μπερδεμένοι είμαστε εμείς άλλο τόσο ναρκωμένοι είναι αυτοί που κολυμπούν σε αυτά σαν να ήταν η πραγματικότητα. Χρειαζόμαστε να ορίσουμε μια νέα πραγματικότητα. Σιγά σιγά..