Παρασκευή 12 Νοεμβρίου 2010

Οχετός ιδεών



Άδειο μυαλό. Μπορείς;
Προσπαθείς. Σε γεμίζουν ιδέες.
Κουράσεις. Κουράσεις!

Με το που γενιέσαι σε διαμορφώνουν.
Μετά όταν καταλάβεις τι έχει γίνει είναι αργά.
Το όμορφο είναι η ιδέα πως μπορείς να είσαι άδειος.
Χωρίς κολήματα, χωρίς ανήκω, χωρίς ιδέες να σε περιορίζουν.

Όχι! Δεν το θέλει κανείς.
Δεν μπορείς να μην ανήκεις.
Πρέπει να ανήκεις κάπου λένε!

Καλύτερα, λένε, σατανιστής παρά άθεος.
Καλύτερα ψήφος παρά αποχή.
Καλύτερα άποψη παρά τίποτα. Λένε, εσύ θα τοποθετηθείς; Αντικείμενο είμαι να τοποθετηθώ;
Δεν μπορείς εσύ να μην ανήκεις κάπου, λένε.
Πρέπει να πιστεύεις σε κάτι.

Πρέπει να είναι ο λαβύρινθος του μυαλού σου βομβαρδισμένος από τον οχετό ιδεών τους. Εσύ δεν μπορείς να απέχεις.

Μα αν όλος ο κόσμος χαλάρωνε λίγο και έδιωχνε για λίγο το βάρος αυτό από τον λαβύρινθο του μυαλού του τα πράγματα θα γινόταν έστω και ελαφρώς καλύτερα. Στη χειρότερη δεν θα άλλαζε και τίποτα αλλά για ένα μικρό χρονικό διάστημα θα χαλάρωνε και ο κάθε μαλάκας και ίσως να ένοιωθε για λίγο τι χάνει που κουράζεται με τις ιδέες και τους φανατισμούς του.

Πωπω, πως θέλω να κάνω reset το σύμπαν του μυαλού μου. Να πάρω ένα σπαθί να το ακονίζω, να το λαδώνω και να μην με νοιάζει τίποτα. Και λέδερ γκάουντλετς φυσικά..

1 σχόλιο: