ΜΕ ΑΓΑΠΗ
07:00
ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΒΛΕΠΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΣΤΟ ΤΖΑΜΙ ΤΗΣ ΠΟΡΤΑΣ.
ΤΗΝ ΑΝΟΙΓΕΙ ΚΑΙ ΜΠΑΙΝΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΑ ΦΩΤΕΙΝΟ ΔΙΑΔΡΟΜΟ.
ΡΟΜΠΟΤΑΚΙΑ ΚΙΝΟΥΝΤΑΙ ΑΔΙΑΦΟΡΑ. ΣΤΑΜΑΤΟΥΝ. ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΦΡΑΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΑΝΤΙΛΗΠΤΑ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΦΕΡΝΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΑΠΑΡΑΤΗΡΗΤΑ. ΚΑΙ ΤΑ ΡΟΜΠΟΤΑΚΙΑ ΠΗΓΑΙΝΟΥΝ ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟ ΚΑΠΟΥ.
ΚΙ ΑΥΤΟΣ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟ ΚΑΠΟΥ. ΜΙΚΡΟ ΣΚΟΥΡΙΑΣΜΕΝΟ ΓΡΑΝΑΖΑΚΙ ΜΙΑΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΚΑΛΟΓΥΑΛΙΣΜΕΝΗΣ ΜΗΧΑΝΗΣ. ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΕΓΙΝΕ 7:00 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ. ΚΑΙ ΤΟ ΡΟΜΠΟΤΑΚΙ ΞΑΝΑ ΜΠΗΚΕ ΣΤΟΝ ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΦΩΤΕΙΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΜΕΡΑΣ ΔΙΑΔΡΟΜΟ.
ΕΙΔΕ ΜΙΑ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΗ ΣΤΗ ΓΥΑΛΙΝΗ ΠΟΡΤΑ. ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΤΟΥ ΦΑΝΗΚΕ ΠΩΣ ΕΙΔΕ ΜΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΦΙΓΟΥΡΑ. ΤΕΛΙΚΑ ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΡΟΜΠΟΤΑΚΙ. ΕΝΑ ΡΟΜΠΟΤΑΚΙ ΠΟΥ ΠΑΡΕΚΚΛΙΝΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΑΝΟΙΞΕ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου